Είναι βέβαιο, ότι οι περισσότεροι ξέρετε να φτιάχνετε φάβα, αφού είναι πολύ απλή στην παρασκευή της. Δεν είναι όσπριο που αγαπώ, όμως ο γιος μου τη φτιάχνει με ένα ελαφρώς διαφορετικό τρόπο, που της δίνει μια γεύση ξεχωριστή. Επειδή αρέσει ακόμα και σε μένα την παράξενη, είπα να μοιραστώ μαζί σας το νηστίσιμο αυτό ορεκτικό, που πολλοί το τρώνε όλο το χρόνο.
Υλικά:
- 500 γρ. φάβα Σαντορίνης (ή Φενεού)
- 4-5 μεγάλα ξερά κρεμμύδια
- 2 λεμόνια
- 1/2 φλιτζάνι του τσαγιού ελαιόλαδο
- αλάτι
- πιπέρι
- ξύσμα από ένα λεμόνι
Εκτέλεση:
Βράζουμε τη φάβα σε μια μεγάλη κατσαρόλα με μπόλικο νερό και μια κουταλιά κοφτή χοντρό αλάτι για 30-40 λεπτά. Προσέχουμε κατά τη διάρκεια του βρασίματος, μη φουσκώσει και χυθεί. Ξαφρίζουμε κάμποσες φορές μέχρι να μείνει το νερό καθαρό. Αφού βράσει, τη σουρώνουμε.
Καθαρίζουμε και ψιλοκόβουμε τα κρεμμύδια στο μούλτι.
Σε ένα αντικολλητικό τηγάνι με λίγο ελαιόλαδο και φρεσκοτριμμένο πιπέρι σοτάρουμε τα κρεμμύδια, μέχρι να πάρουν βαθύ καστανό χρώμα.
Στο μούλτι βάζουμε στην αρχή τη φάβα με τη μισή ποσότητα ελαιολάδου και το χυμό από ένα με ενάμισι λεμόνι και πολτοποιούμε. Στη συνέχεια προσθέτουμε τα κρεμμύδια και το αλάτι (δοκιμάζοντας πόσο αλμυρή τη θέλουμε) και ομογενοποιούμε το μείγμα, προσθέτοντας σταδιακά και το υπόλοιπο ελαιόλαδο, μέχρι να γίνει απαλή κρέμα.
Στο τέλος ενισχύουμε το άρωμα με το ξύσμα ενός λεμονιού και λίγο αγουρέλαιο.
Μπορούμε να τη σερβίρουμε με ψιλοκομμένο μαϊντανό, που της πάει πολύ.
Αν την προτιμάμε ξινότερη, προσθέτουμε και τον υπόλοιπο χυμό λεμονιού.
Τα σοταρισμένα κρεμμύδια, εκτός από γλύκα, προσδίδουν μια καπνιστή επίγευση, που κάνουν το απλό αυτό έδεσμα ιδιαίτερο.
Η νηστεία τελειώνει. Η γενοκτονία των αμνοεριφίων πλησιάζει...
Σε μένα προσωπικά αρέσουν κυρίως τα λαδερά φαγητά, χόρτα, όσπρια, πίτες, το τυράκι. Δεν είμαι φίλη του κρέατος.
Για τις τελευταίες ημέρες λοιπόν της εγκράτειας, μια νηστίσιμη συνταγή.
Καλή σας Ανάσταση!
