Εγώ, η ασπρομαλλούσα, με κάποιες από τις αγαπημένες μου φίλες, που θα μπορούσαν να είναι κόρες ή εγγονές μου, στο χριστουγεννιάτικο τραπέζι μου του 2007.
Όταν ήμουν κοπέλα, μου άρεσε να πιάνω φιλίες με ηλικιωμένες γυναίκες. Τις πονούσα και μάθαινα από τη σοφία τους.
Τώρα τα πράγματα αντιστράφηκαν. Και πώς αλλιώς;
Η ψυχή πάντως παραμένει νέα!
(από αριστερά: εγώ, η Περσεφόνη, η Λία)
Όταν ήμουν κοπέλα, μου άρεσε να πιάνω φιλίες με ηλικιωμένες γυναίκες. Τις πονούσα και μάθαινα από τη σοφία τους.
Τώρα τα πράγματα αντιστράφηκαν. Και πώς αλλιώς;
Η ψυχή πάντως παραμένει νέα!
(από αριστερά: εγώ, η Περσεφόνη, η Λία)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου